Wir sind jetzt Skilehrer, kein Holländer!

En daar ga ik… Met één gigantische koffer, één sporttas, één rugzak, en twee tassen voor m’n skis en skischoenen op weg naar Bilthoven. Ben ik even blij dat paps en mams me kunnen brengen! Eerst nog iets eten bij de Italiaan in het dorp en dan verplaats ik me richting MK Skiservice waar al een hele bende toekomstige skileraren klaar staat voor vertrek. Op ’t gemakje laden we alles in de bus en dan gaan we echt weg. Op naar Oostenrijk!

Het gaat beginnen!

Onderweg maak ik al snel kennis met een aantal mensen die bij me in de buurt zitten. Terwijl we gezellig kletsend door Nederland en het begin van Duitsland heen scheuren, kom ik erachter dat veel mensen naar Ellmau / Brixen Im Thale zullen gaan om skiles te geven. Een gebied waar ik vroeger als 3-jarige heb leren skiën bij Skischule Aktiv, bedenk ik me. Ondertussen probeert een voorganger van de Anwärter ons nog gerust te stellen en een paar slaapuurtjes later rijden we langzaam Oostenrijk binnen. Het is dus echt waar: hier ga ik de komende maanden wonen! Heerlijk!

Pittig programma

Aangekomen bij Hotel Fischer in St. Johann hebben we alle tijd om onze rommel uit te laden (gelukkig maar, gezien de hoeveelheid baggage die ik bij me heb). Na een verfrissende plons in het dorpszwembad en een rondje over de kerstmarkt schuif ik om half 7 ’s avonds op mijn gemakje aan voor het avondeten én de opening van onze Anwärter opleiding via Snowsports Nederland en Tiroler Skilehrer Verband. Stefan van Snowsports Nederland stelt ons voor aan het opperhoofd van Tiroler Skilehrer Verband en ook aan zijn contactpersoon voor de Snowsports groep. Twee typisch Oostenrijkse mannen die hun best doen om zonder een al te zwaar Oostenrijks accent te vertellen hoe de week eruit gaat zien: ’s Ochtends skiën tot in de middag, in de late middag theorie, avondeten, en daarna is het de bedoeling dat we gaan studeren. Lekker pittig programmaatje dus.

And that’s how it’s gonna be: met afwisselend goede nachtrusten en minder goede nachtrusten staan we elke dag netjes om 8.15uur buiten om met de hele groep richting het station te lopen. Hier nemen we de trein naar Kitzbühel om daar vervolgens met de lift naar boven te gaan. De eerste ochtend is echter enigszins afwijkend van de andere ochtenden: de groepen worden namelijk bekend gemaakt. Op alfabetische volgorde worden we ingedeeld en krijgen we onze Ausbilder toegewezen. Roland, de contactpersoon van Snowsports Nederland, is mijn Ausbilder. Ik ben benieuwd wat deze dagen met hem als trainer mij gaan brengen…

Opnieuw leren skiën

Al snel word mij duidelijk hoe deze 1,5 week eruit gaat zien: ik ga vanaf de eerste stap opnieuw leren skiën. We beginnen met de materialen: hoe zitten die skis en bindingen nou in elkaar? Wat heb je voor skischoenen aan? Hoe gaan we lopen met die latten? En niet onbelangrijk: wat is nou de perfecte houding!? Stap voor stap gaan we het gehele leerprogramma door alsof we zelf beginners zijn. Tegelijkertijd leren we vanuit onze mini-ski-bijbel hoe je iemand stapsgewijs leert skiën en ook de theorielessen die we in de middag krijgen sluiten hier netjes op aan. Wat leren we zoal in die theorie? Alles van Bewegungslehr, Materialkunde, Kinderunterricht, Berufskunde, Tourismus tot Erste Hilfe, enzovoorts. Ontzettend interessant (over het algemeen dan).

Daarnaast maakt onze Roland ook al snel duidelijk dat er geen tijd is voor excuses. Als ik een zoveelste poging doe om in mijn beste Duits uit te leggen dat ik ooit mijn pols gekneusd heb omdat ik die touwtjes van mijn skistokken om mijn polsen had en mijn skistok bleef steken terwijl ik zelf verder racete, krijg ik als reactie: ‘’Kryschja, wir sind jetzt Skilehrer, kein Holländer!!!’’. En lachend skiet hij verder nog roepend dat ik mijn ‘’Schlaufe’’ toch echt om mijn polsen moet doen. Zucht… Oké dan, het lijkt erop alsof ik geen andere keuze heb. En ook de jongens komen erachter dat er geen tijd is voor flauwekul. Als er de zoveelste keer gevraagd wordt of we dan eindelijk een keertje echt kunnen gaan racen wordt er eventjes hard gelachen en vervolgens gaan we weer op het gemakje verder met ‘’pflugdrehen’’, of met andere woorden ‘auf Holländisch’: bochtjes maken in een pizzapunt. Waarop Roland roept: ‘’wir sind jetzt Skilehrer, kein Holländer! Wir sagen nur pflugdrehen!’’.

D-day!

Hoewel dit misschien klinkt als een strafkamp is het belangrijk om te benadrukken dat al het bovenstaande serieus maar ook met een korreltje zout genomen kan worden. Na 9 dagen keihard trainen, studeren, sneeuwstormen, genieten en echt heel erg veel lachen komen we aan bij ‘’the moment of truth’’. Het is D-Day. Op de 9e dag maken we met z’n allen het theorie-examen in een chique hotel in Kitzbühel en op de 10e dag staan we met zo’n 60 paar knikkende knietjes op de dalafdaling van Kitzbühel Hahnenkamm. We worden op drie verschillende oefeningen beoordeeld: eigen kunnen in een trechter skien (dus van breed naar smal), pflugsteuern en pflugdrehen. Daar gaan we! Met startnummer #4 ben ik al snel aan de beurt. Hop, hop! Zo, mijn eigen kunnen ging goed. Op naar de volgende twee. De laatste twee gaan aardig, niet zo goed als normaal, betreur ik. Achja, het is nu afwachten. We gaan het zien vanmiddag. Om 4uur is namelijk de diploma-uitreiking in ons hotel, eerder dan dat moment weten we niet of we geslaagd zijn.

Om de tijd wat te verdrijven besluiten we allemaal om nog maar even te gaan skiën. Nog even gekke capriolen uithalen en natuurlijk nog een laatste poging doen om onze botten niet te breken voordat we hopelijk allemaal skileraren zijn. Na een ellendige 4uur wachten is het dan eindelijk zover… Onze Ausbilders zijn bij ons in het hotel en zachtjes gniffelen ze elke keer als er een zenuwachtig koppie voorbij komt. Als iedereen bij elkaar zit worden op alfabetische volgorde alle namen omgeroepen van de mensen die hun diploma gehaald hebben. FIEUW! Gelukkig! Ik heb het gehaald! Trots, opgelucht en nog niet geheel overtuigd van het nieuws dat ik net gekregen heb, loop ik naar voren om mijn diploma (mijn ”zeugnis”) bij Roland in ontvangst te nemen. Grijnzend feliciteert hij me en zegt: ‘’Ja Kryschja, wir sind jetzt Skilehrer, kein Holländer!’’.

Share:

Facebook
WhatsApp
Email

Related Posts

Hoe overleef ik… een broekplasser?

Vóór en dóór sneeuwsportleraren is natuurlijk het motto van ons platform. Wij delen graag onze ervaringen met jou, middels onze ‘Hoe overleef ik…’ reeks. Deze

Techniekblog ‘Hochachse’

De mens heeft verschillende assen in het lichaam om mee te bewegen. Deze bestaat uit een verticale, frontale en sagittale as. Voor het correct uitvoeren